projekt Nr 63

Opis projektu

Miejski azyl dla jeży

Sopocki azyl dla jeży to inicjatywa umożliwiająca przetrwanie, a zarazem komfortowe życie tym sympatycznym, iglastym stworzeniom w warunkach przestrzeni miejskiej.

Idealne miejsce znajduje się na niezagospodarowanym terenie pomiędzy Wspólnotą przy ul. Króla Jana Kazimierza 6 na Karlikowie, a stadionem Ogniwa. Ten leśny zakątek to swoista idylla, z ciekiem wodnym pod powierzchnią gruntu. Teren porasta około 35 drzew liściastych, trawy oraz mchy i porosty. Jeże żywią się przede wszystkim robakami ziemnymi, ślimakami, owadami oraz niewielkimi płazami, których tam nie brakuje. Mimo, iż w kolorowych ilustracjach zazwyczaj jest przedstawiony z jabłkiem nabitym na igły, znajdują się one daleko w hierarchii jeżowych smakołyków.

Niezbędne prace:

Teren w pierwszej kolejności wymaga uprzątnięcia. Niestety część mieszkańców sąsiadującej Wspólnoty oraz przechodniów rzuca tam butelki, puszki oraz inne śmieci. Kolejnym, a zarazem, kluczowym etapem, byłaby wymiana dziurawego płotu na długości 22 metrów od strony ul. Króla Jana Kazimierza, a także postawienie nowego, idącego prostopadle do obecnego (31 metrów). Wygrodzenie terenu ma też na celu uniemożliwienie wejścia bezpańskim psom, które są naturalnym wrogiem jeży. Na  nowym płocie widniałby znak informujący o przeznaczeniu terenu, tablica przybliżająca gatunek jeża europejskiego i jeża wschodniego oraz informacja o środkach przyznanych z budżetu obywatelskiego.

Domki dla jeży:

W planie jest postawienie od kilku, do kilkunastu domków dla jeży, różnej wielkości. Docelowo dawałyby możliwość komfortowej hibernacji w miesiącach zimowych. Sprzyja też temu ilość liści.

Poidło:

Mimo, iż teren jest podmokły, plan uwzględnia montaż urządzenia do zbierania wody deszczowej na 80 litrów, które zasilałaby przyziemne poidło. Jeże, szczególnie po zimie, są bardzo odwodnione.

Kamerki on-line:

Wejście na teren byłoby ograniczone, by nie zakłócać naturalnej harmonii życia jeży. Kamerki on-line, zasilane instalacją fotowaltaiczną stworzyłyby możliwość do obserwacji nocnego życia kolczastych stworzeń. Jako, że prowadzą one nocne życie, niezbędne byłby kamerki noktowizyjne.

Budki dla ptaków:

Zważywszy, iż miejsce to ma być swoistą, miejską oazą, nie zabraknie też udogodnień dla ptaków. Teren jest bogaty w drzewa, plan zakłada instalację kilkunastu nowych domków, także różnej wielkości.

Jak znalazłby by się tam jeże:

Jako, iż najmniejsi są zazwyczaj najniżej w hierarchii, tu także przyda się pomoc tych większych, czyli człowieka. Obecny przepływ informacji, głównie w mediach społecznościowych ma celu wzajemnie informowanie o kolczakach, które wymagają pomocy, są niedożywione, uległy wypadkowi lub do końca swych dni będą wymagały miejsca, które nie posiada praktycznie żadnych zewnętrznych zagrożeń. Badacze alarmują, że średnia długość życia jeża żyjącego wolno to ok. 2 lata. Poza kolizjami drogowymi, największym zagrożeniem jest spadek temperatury, związany z zimową porą roku. W tym okresie jeże zapadają w stan hibernacji w bezpiecznym miejscu, gdzie czekają na przyjście wiosny. Niestety wybrane przez nich legowiska bywają prawdziwą pułapką – kupki liści są podpalane w ramach porządków, a jeż, który zdoła uciec przed niebezpieczeństwem odbiegając do pobliskich krzaczków, zginie tam niechybnie w męczarniach w mrozie i bez pożywienia Ten azyl byłby właśnie dla nich. Plus współpraca dobrych ludzi, ogólna satysfakcja - gdyż dobro wraca.